Trudność szlaków często jest określana na podstawie ich koloru. Jest to bardzo popularny mit, który postaram Wam się obalić!
Założę się, że większość z nas była kiedyś w górach lub w miejscu, gdzie można było zobaczyć bardzo charakterystyczny znak. Znak, który składa się z trzech poziomych pasków. Koloru białego, koloru szlaku oraz ponownie białego. No spójrzcie sami i przyznajcie, że kojarzycie ten popularny na górskich szlakach znak.
Pierwsze szlaki turystyczne na ziemiach polskich wyznakowało w 1887 roku Towarzystwo Tatrzańskie, następnie prace te kontynuowało Polskie Towarzystwo Tatrzańskie i Polskie Towarzystwo Krajoznawcze, a od roku 1950 prowadzi Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze poprzez wyspecjalizowane komisje.
Teraz mit, który być może każdy z nas słyszał i przyznaje, że jeszcze z 10 lat temu też tak myślałem! Czerwony szlak to najtrudniejszy, a czarny? „Panieee Kochany, czarnym to niech Pan nie idzie, bo tam to życie idzie stracić, bo taki trudny!” Wiele razy słyszałem i często słyszę, że kolory szlaków mają znaczenie, jeśli chodzi o trudność. Czy jest tak rzeczywiście?
KOLOR SZLAKU A JEGO TRUDNOŚĆ
Sprawdźmy sobie kilka szlaków np. w Tatrach. Bo tam łatwiej jest zauważyć trudności niż na szlakach np. Beskidzkich lub Sudeckich.
Jest jakieś ogólne (MYLNE!) przekonanie, że kolory tras oznaczają trudność danego szlaku np. zielone (bardzo łatwe), niebieskie (łatwe), żółte (średnie), czerwone (trudne) i czarne (bardzo trudne).
To teraz kilka przykładów szlaków.
Czarny szlak z Doliny Pięciu Stawów na Kozi Wierch – czarny, czyli najtrudniejszy niby – wg mitu dotyczącego trudności. Jednak okazuje się, że jest on oceniamy na 3, w skali od 1 do 5. Nie zawiera on trudności technicznych, jedynie na końcu na odcinku graniowym. Jednak z pewnością nie należy on do trudnych szlaków.
To teraz weźmy najłatwiejszy szlak, najłatwiejszy, gdybyśmy myśleli. Że kolory mają znaczenie. Zielony szlak i możliwy problem, gdyby ktoś chciał pójść, bo by stwierdził, że skoro zielony to nie ma problemu i można iść. Nic bardziej mylnego po raz kolejny! Zielony szlak rozpoczyna się przy Czarnym Stawie pod Rysami. Odbijając w prawo wchodzimy na drogę prowadzący na Mięguszowiecką Przełęcz pod Chłopkiem. Ten szlak jest uznawany za jeden z najtrudniejszych w polskiej części Tatr!
Kolejny przykład Czarnego szlaku to szlak wręcz spacerowy. Droga pod Reglami to ścieżka, która prowadzi u podnóża wzniesień. Trzygodzinny CZARNY szlak nie ma kompletnie żadnych trudności technicznych.
Jednak nie tylko w Tatrach kolory nie świadczą o trudności. Przejdźmy na mapie trochę na zachód. Babia Góra i dwie trasy. Czerwona z Przełęczy Krowiarki oraz żółta przez Perć Akademików. Jak myślicie, która trudniejsza? Dokładnie, znowu kolory nic nie znaczą w tej kwestii i trudniejsza trasa to ta żółta.
Oczywiście zdarzają się trudne kolory szlaków, które mają kolor czerwony czy czarny np. czerwony szlak prowadzący przez Orlą Perć, najtrudniejszy szlak w polskich Tatrach.
Także podsumowując temat trudności szlaków, kompletnie nie mają one znaczenia, jeśli chodzi o trudności. No dobra, to skoro wiemy co nie znaczą to czas dowiedzieć się co te kolory znaczą.
PRAWDZIWE ZNACZENIE SZLAKÓW
Poniżej zdjęcie, które opisuje każdy spotykany kolor szlaku, zaś obok to co znaczy. Dla przykładu Czerwony Szlak to często szlaki długodystansowe, główne szlaku pasm jak np. Główny Szlak Sudecki – o którym pisałem tutaj, bo w tym roku udało mi się go przejść!
Także zapisujemy sobie powyższe zdjęcie i jak tylko usłyszymy o tym, że ktoś chce planować wycieczkę na podstawie koloru szlaku, który w jego przekonaniu oznacza trudność.
Nie pozwólmy popełniać takich kosztownych w skutkach błędów! Kształćmy i uświadajmy!
